"Sin-r am Krieseramache?" het mr als kinne heere, we-mr im Baum Kriese ragmacht un vor sich hitrielt het. So isch es bim Krieseramache, wie bi jedere Ärwet: Mr kunnt in e Zuestand, wu mr alles automatisch macht un de Gedanke kaan noochhänge. Do het mr sich gfreit, wenn ebber e Gspräch agfange het. Un je noochdem, wie mr het welle, isch es witergange. "Jo, s isch de Zit, sunsch hole d Veegel alli un mir kriege nix meh." Un so als witerscht, Smoltok halt, oder rätsche, wie mr als gsait het. S isch nie zum Durichhechle kumme, sell hen d Rätschkäthere gmacht, d Tratschtante, wu vum Hundertschte in s Tousedschte kumme sin, vor si fertig gsi sin – un des alls uhni Kaffee un Kueche.
Degege hit bim Krieseramache: Niemer, wu am Baum vebejgeht, sait ebbis, Mr hätt awer schu gern, ass ebber ebbis sait, un wenn s noch so mufflig wär. S wär e willkummeni Unterbrechung. Awer d Lit, wu vebejgen, schwätze in ihrem Käschtli mit de Lit, mit de Dume.
Nix mit Schäkere, wie mit de Vekaiferinne bim Beck oder in de Metz. Dert git s schu e Ritual, wu de Alltag uffrischt: Schu vun Witem begrieße si mi un wil ich gern Wiinerle un Ländjäger iss, hen si selli schu vor-griicht un frooge, ob s sunsch noch ebs kinnt sii. Un so als witer, wil si e Pläsir hen am Schäkere mit ebberem, wu mitschäkert. Un am End isch nit bloß gschwätzt – wil meh gsait jo schu gschwätzt wär ...
Kommentare
Um Artikel auf BZ-Online kommentieren zu können müssen Sie bei "Meine BZ" angemeldet sein.
Beachten Sie bitte unsere Diskussionsregeln, die Netiquette.
Sie haben noch keinen "Meine BZ" Account? Jetzt registrieren